Wie ben ik?

Ik kom uit een echt onderwijsgezin: mijn moeder, vader, tantes en zus zijn allemaal werkzaam (geweest) in het onderwijs. Zelf sta ik inmiddels al 17 jaar voor de klas. Ik ben getrouwd en heb twee jongens van 13 en 16 jaar. Oorspronkelijk ben ik geboren en getogen in Haarlem, maar vier jaar geleden zijn we verhuisd naar Bennebroek. Hier heb ik een fijne praktijkruimte kunnen creëren, en we genieten van het groen en de rust om ons heen.

Als kind was ik altijd het meisje dat het graag goed wilde doen. Op de middelbare school had ik het echter moeilijk. Ik kampte met faalangst en was vaak ziek. Achteraf besef ik dat ik veel last had van psychosomatische klachten, kampte met een  burn-out. Met veel hulp heb ik uiteindelijk mijn Havo-examen gehaald, maar naar school teruggaan wilde ik niet meer. Het werd teveel voor me. Ik ben gaan werken en reizen, maar het onderwijs bleef toch in mijn gedachten. Op mijn 21ste besloot ik opnieuw de schoolbanken in te gaan en leerkracht te worden.

Mijn zoektocht ging verder toen ik moeder werd.

Waarom was het soms zo lastig met onze kinderen? Waarom waren ze na een dag uit huis zo huilerig en boos? Waarom sliepen ze zo slecht en waren ze vaak zo druk?

Toen stuitte ik op de term hoogsensitief en ben me daar verder in gaan verdiepen. Ik herkende mezelf hierin, maar ook mijn kinderen. Later kwam ik in aanraking met het onderwerp hoogbegaafdheid, en toen vielen er steeds meer puzzelstukjes op hun plaats.

In de zomer van 2025 ontdekte ik dat mijn zoon, naast (creatief) hoogbegaafd, ook dyslectisch is. Een puzzelstuk dat eindelijk op z'n plek viel — na jaren van zoeken, twijfelen en vechten voor erkenning.

Wat ik in die periode heb geleerd, is dat een hoogbegaafd kind lang niet altijd in het standaardplaatje past. Nee, ze zitten niet automatisch op het VWO. Ze leren anders, denken anders en passen daardoor niet altijd in het schoolsysteem zoals het nu is ingericht.

Mijn zoon denkt in beelden, verbanden en creatieve sprongen. Maar dat komt niet altijd tot zijn recht in een systeem dat vooral gericht is op structuur, taal en herhaling. En juist dát maakt deze combinatie van hoogbegaafdheid en dyslexie zo ingewikkeld — en zo waardevol om te (h)erkennen.

De afgelopen jaren heb ik verschillende opleidingen gevolgd tot specialist in hoogbegaafdheid. Toch is het grootste deel van mijn kennis ontstaan door de ervaring van het opvoeden van mijn eigen kinderen en door mijn werk met kinderen op school. Je bent immers nooit uitgeleerd!

Het opvoeden van hoogbegaafde en/of sensitieve kinderen is allesbehalve eenvoudig en alledaags. Daarom heb ik besloten, naast mijn werk als leerkracht, mijn praktijk te starten. Alles wat ik heb geleerd, wil ik graag doorgeven aan anderen.